ฉลองปีใหม่ที่ร้านวาซาบิ สาขาแม่โจ้ เชียงใหม่

• ปีใหม่ปีนี้ไม่มีเพื่อนไปสวดมนต์ข้ามปี เจ๊หนีไปบวชชีน้องเอ็มก็ไปสวดมนต์ที่วัดธรรมมงคลแถวบ้านเราที่เมื่อปีที่แล้วชวนเจ๊ไปสวดกัน ปีนี้เหนื่อยขายของดีอีกแล้วเหลือพรุ่งนี้อีกวันคงจะได้พัก วันนี้รู้สึกง่วงปิดร้านเลยยังไม่กินข้าวขอนอนก่อน ตื่นมาเกือบสองทุ่มเพราะณโมขึ้นมาขี่ เวรกรรมของตูจริงๆ นอนทีไรหลานต้องขึ้นมาขี่ขย่มน้าเสียหลังแทบหัก ซ้ำร้ายกว่านั้นจะมีคนเช่าคอนโดพี่เดียร์กับเฮียเป้งเลยต้องออกไปจัดการเพราะคอนโดนั้นเพิ่งประมูลได้มายังไม่ได้จัดการอะไรเลย พี่เดียร์จะเอาณโมไปด้วยแรกๆ ก็จะไปจับแต่งตัวเสร็จดันหยิบตัวต่อมาเล่น พอแม่ถามดันไม่ยอมไปซะงั้น เรารู้แกวแกล้งถามว่าไม่ไปจริงๆ นะ แล้วอย่ามาร้องไห้ แต่ที่ไหนได้พอตั้งสติได้นึกถึงแม่ร้องไห้ลั่นบ้าน ต้องหามุขมาหลอกล่อจนเหนื่อย แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงจะพอรับไหว แต่นี่ต้องเลี้ยงม่อนด้วย แม่ก็อู้เลี้ยงมากเหนื่อย ไหนจะต้องให้นมม่อนมือนึงอีกมือก็เปิดคลิปการ์ตูนให้โมดูไปเรื่อยๆ บอกให้แม่ดูม่อนดันบอกว่าเหนื่อยซะงั้น เราเลยบอกว่าเลี้ยงไม่ไหวหรอกสองคน แม่บอกว่าทีคนอื่นมีลูกตั้ง 4-5 คนเขายังเลี้ยงไหว อุบ๊ะ!!!!! แล้วมันลูกอิฉันตรงไหนเนี่ย T_T พอป้อนนมม่อนแบบไม่มีสมาธิเพราะต้องดูโมไปด้วย ม่อนก็ร้องไห้จ้าลั่นบ้าน แม่ก็เลยต้องลุกมาให้นมเอง เห็นไหมหละ วุ่นวายกันทั้งบ้าน
• คิดดูนะ จะพาม่อนไปล้างก้น เราเป็นคนฉีดน้ำแม่อุ้มม่อน โมก็เดินตามมาด้วย เวลาจะไปไหนก็เลยต้องเดินตามกัน ถ้าพี่เดียร์ไม่อยู่บ้านโมจะติดหนึบมากถ้าจะเข้าห้องน้ำก็ต้องมายืนหน้าห้องน้ำรอ ดีนะที่ไม่มีหลานเยอะกว่านี้มิฉะนั้นอิฉันต้องโทรมแน่ๆ
• บ่นเสร็จแล้วพูดถึงเรื่องกินดีกว่า เมื่อวานวันปีใหม่ทั้งๆ ที่ง่วงแต่ก็อยากออกไปหาอะไรกินเพราะวันสิ้นปีใหม่ขายดีไม่มีอะไรจะกินก็เลยต้มมาม่ากินทั้งเที่ยงกับเย็น วันปีใหม่ทั้งทีก็เลยไปหาอะไรอร่อยๆ กินนอกบ้านดีกว่า เฮียเป้งอยากกินอาหารญี่ปุ่นร้านวาซาบิ มีสาขาที่นิมมานเหมินทร์แต่คนคงจะเยอะก็เลยยอมขับรถไปไกลถึงหน้าแม่โจ้ คนก็น้อยจริงๆ ด้วยหละ ร้านนี้อยู่ตรงข้ามกับมหาวิทยาลัยแม่โจ้ จริงๆ ถ้ามีบัตรข้าราชการกับนักศึกษากินครบ 300 บาทก็ได้ลดว่าจะเอาบัตรอาจารย์ของเฮียเป้งไปลด แต่เขาบอกว่าลดได้เฉพาะในเมนู พวกเป็นชุดๆ ไม่ลด

• ณโมกินข้าวมาแล้วเลยสั่งสาหร่ายให้ิกินเล่นๆ จานนี้น่าจะ 10 บาท

• เราซื้อไก่ทอดเอาไว้ตั้งแต่เย็นก็เลยพกมาด้วย เวลาอาหารมาช้าจะต้องมีอะไรให้โมกินรองท้องก่อนไม่งั้นจะซน คือหาอะไรยัดปากเอาไว้จะได้สงบๆ

• อาวุธมาพร้อมจาน ที่ใส่โซยุ ตะเกียบ

• ข้าวปั้นแซลมอนกับวาซาบิสด ร้านนี้จุดเด่นคือจะใช้วาซาบิสดๆ หยิบกินเปล่าๆ สดได้ใจมาก

• ยำปลาแซลมอนจานเล็ก แต่รสชาติอร่อยมากยำมาพร้อมกับแตงกวาญี่ปุ่น

• คีบวาซาบิสดก้อนเล็กๆ วางบนซูชิแล้วจิ้มโชยุจะได้รสชาติมากกว่าเอาวาซาบิลงไปผสมกับโชยุ

• ราเมงเขาจะมีเส้นกับน้ำซุปให้เลือกราคา 29 บาท ถ้าจะใส่ผัก ใส่สาหร่าย หรือเครื่องเคราต่างๆ ก็จ่ายเพิ่มตามที่เราสั่งไป ส่วนชาเขียวจะมีเป็นรีฟิวไม่แน่ใจราคา แต่ถ้าสั่งอาหารเป็นชุดก็จะมีชาเขียวเย็นให้ในชุดแล้ว

• ข้าวหน้าซาเซมิ (มั๊ง) ไม่แน่ใจ เฮียเป้งใส่มาเบิ้ล

• พร้อมเครื่องปรุง มีพริกป่นผสมสาหร่ายด้วย

• ข้าวหมูทอดราดแกงกะหรี่หมู รสอ่อนๆ แบบญี่ปุ่นต้องอาศัยโซยุเติม ได้เยอะมากกินไม่หมดตั้งข้าวทั้งหมู

• ของพี่เดียร์ข้าวหน้ากุ้งเทมปุระราดแกงกะหรี่มาเหมือนกัน รวมค่าเสียหายที่กินทั้งหมดนี้ 700 กว่าบาท กินพอดีอิ่ม แต่ถ้าจะเอาให้คุ้มเราก็ยังยืนยันว่ากินอาหารบุฟเฟต์ญีปุ่นที่โรงแรมเซนทาราดวงตะวันคุ้มกว่า เพราะกินแซลมอนสักสองจานก็คุ้มแล้ว แต่ว่าไปบ่อยมากตอนวันพ่อก็เพิ่งไปมา เลยอยากหาอะไรแปลกใหม่กิน เฮียเป้งบอกว่ากินที่นี่เป็นการกินอย่างมีสติ เพราะกินบุฟเฟ่ต์มันกินเยอะจนไม่ค่อยจะได้พิจารณารสชาติอาหารเลย