ชามะนาวเย็น (ชาดำไทย)

เวลาอยู่ร้านตอนบ่ายๆ พี่เดียร์มักจะ Request ขอให้ทำน้ำหวานๆ เย็นๆ ชื่นอกชื่นใจใส่กระติกใหญ่ๆ เป็นประจำ ส่วนมากก็จะทำกระเจีี๊ยบ น้ำลำใย เก็กฮวย ชาประเภทต่างๆ มักจะได้รับเป็นของฝากจากต่างประเทศสลับสับเปลี่ยนกันไป

"ชาไทย" เป็นของโปรดที่ชอบทำแต่ขั้นตอนเยอะต้องมีเวลาสักหน่อยเพราะต้องคอยกรองชาเทไปเทมากว่าจะได้กินเฉอะแฉะไปหมด แต่มันก็คุ้มเพราะใช้ครั้งละไม่กี่ช้อนก็ทำได้เป็นลิตรๆ

"ชาไทยตรามือ" ซื้อมากระป๋องละ 20 บาทเมื่อสามปีก่อนเพิ่งหมดได้ไม่นานใช้ประมาณปีนึง พอหมดก็ซื้อแบบถุงมาเพิ่มแต่มันแพงขึ้นเล็กน้อย แต่ก็นับว่าคุ้มค่าจริงๆ เพราะเวลาเราซื้อเขากินแก้วเดียวก็สิบบาทแล้ว เคยกินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำร้านหนึ่งเขาจะทำชามะนาวโดยใช้ชาตรามือนี่หล่ะ แล้วก็บีบมะนาวซีกหนึ่งจากนั้นก็หย่อนเปลือกมะนาวที่บีบใส่แก้วมาให้ด้วย ไม่รู้ว่าจะใส่มาให้ทำไมกินแล้วเซ็งในอารมณ์มากยิ่งกว่ากินส้มตำแล้วใส่เปลือกมะนาวมันยังพอรับไหว แต่ในน้ำชาถ้าฝานเป็นแว่นๆ ใส่จะทำให้น่ากินกว่าเดิมเยอะเลย

เดือน (น้องสาว) ชอบกินชามากสารพัดชาจากหลายๆ ประเทศที่ได้ไปอยู่บ้าง หรือที่ๆ ไป หรูหราไฮโซแค่ไหนมันก็ชอบซื้อมากิน นอกนั้นก็เป็นพวกดอกไ้ม้ ใบไม้สมุนไพรจากที่ต่างๆ  วันหนึ่งเราก็เอาชาเขียวยี่ห้อของไทยมากินมันกินลำบากต้องมีขนแปรงฝนๆ ให้ละลายเราก็ไปซื้อที่ร้านไดโซะมาก็ไม่เวิร์ค มันหอมดีแต่ใช้เวลานานกว่าจะได้กิน เดือนก็เลยไปซื้อชาไทยของยี่ห้อนี้มา รู้สึกว่าจะยี่ห้อ สุวิรุฬห์ชาไทยมา

เ ดือนลองทำกินแล้วมันก็บอกว่า พี่ดาวยี่ห้อนี้ไม่เห็นอร่อยเลยแถมสีไม่แดงๆ เหมือนที่เขาขายด้วย เราก็เลยบอกว่าที่เขาขายมันใส่สีมันถึงแดงได้ใจขนาดนั้น เดือนบอกว่า "อ้าวจริงเหรอเพิ่งรู้ อย่างงี้ก็ไม่ดีหนะซิ" ใครๆ ก็รู้ว่าไม่ดีแต่มันชอบอะ เห็นสีซีดๆๆ แล้วมันดูไม่เจ้มจ้นเลย

เราเคยใช้วิธีทำชาหลายอย่างแล้วโดยที่ไม่ได้ใช้ถุงกาแฟเหมือนร้าน เหตุผลแรกคือ เราทำไม่เยอะแล้วต้องมาซื้อถุงกาแฟตั้งสามสิบสี่สิบบาท ต้องเอามาล้างอีกกว่าจะแงะเอาผงๆ ออกยากจะตายไป เราก็เลยจะใช้ที่ทำกาแฟสดแบบหยดๆๆ แล้วเอากระดาษกรองมาวางแต่มันต้องเทไปเทมากระดาษก็เปื่อยว่าจะได้กินนานมาก

หลังๆ ก็เลยเอาชาแช่ในน้ำร้อนสักพักให้ชามันออกสีแล้วก็เอากระชอนตาถี่ๆ มาวางบนปากแก้วแล้วเอาผ้าขาวบางทับสองทบตัดให้ใหญ่กว่ากระชอนหน่อยนึง ไม่ต้องใช้ผ้าใหญ่จะได้ซักง่ายๆ แถมผ้าขาวบางมันต้องเปื้อนสีแดงๆ สักไม่ออกแน่ๆ 

กรองน้ำชาใส่ภาชนะแล้วก็เติมน้ำตาลก็เสร็จแล้ว เวลาเราซักผ้าก็แค่เอาเศษชาออกไปแล้วก็ซักด้วยน้ำเปล่าผึ่งให้แห้งแล้วเก็บเอาไว้ใช้งานต่อไป

แต่วันนี้มีวิธีใหม่วิธีหนึ่ง สะดวกรวดเร็ว แต่คิดว่ามันทำให้ชายังออกไม่หมด แต่มันประหยัดเวลาดี ลองมาดูกันคะ

• โฉมหน้าชาตรามือแบบกระป๋อง กลิ่นหอมมากแค่ใส่ไว้ในตู้เปิดทีได้กลิ่นถุงหอมชื่นใจ
  
• น้ำตาลทราย (ปกติที่บ้านจะไม่ใช้น้ำตาลทรายขาวแต่ได้แถมมา)
• ถุงชาซื้อมาจากร้านไดโซะที่เชียงใหม่ (ราคา 65 บาทราคาจะแพงกว่ากรุงเทพ) ถุงนึงมี 40 ชิ้น
• ต้มน้ำให้เดือดจากนั้นก็เอาชาใส่ซองแล้ว ปิดปากแช่เอาไว้สัก 3-5 นาทีจนน้ำเปลี่ยนเป็นสีเข้มก็เอาซองชาขึ้น
• อย่าต้มชาใช้แค่เอาชาใส่น้ำเดือด แล้วกรองออก
• ข้างซองเขียนบอกว่าน้ำ 250 ซีซี ใช้ชาประมาณ 1 ช้อนชาเท่านั้นเอง ถ้าเราใช้้น้ำลิตรหนึ่งก็ใช้ประมาณ 4 ช้อนชา
• จากที่เราทำไม่ รู้ว่าเขาปิดปากซองชายังไงชามันหลุดออกมา หรือว่าเราใส่เยอะเกินไปก็ไม่รู้ เอาไว้งวดหน้าจะลองทดสอบใหม่

ป.ล.  กินชาดำเย็น หรือโอเลี้ยงต้องกินแก้วก้นจีบๆ แบบโบราณ ถ้าให้ดีมีน้ำแข็งทุบด้วยจะได้อารมณ์แบบไทยๆ มายิ่งขึ้น แก้วแบบนี้หาซื้อได้ตามห้าง  ถ้าที่เชียงใหม่ดาวซื้อที่ร้านเชียงใหม่พลาสติกจ๊ะ